Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Και όταν σε πνίγει ένας λυγμός, εγώ θα έρχομαι κοντά σου-

Και όταν βρεθείς σε δρόμο ξένο, μόνος
τα αστέρια να ρωτήσεις να σου πουν πόσες ευχές κρατάνε...
ευχές γλυκές, αμαρτωλές, παλιές και ξεχασμένες
μεθύσια αλλιώτικα κρυφά και ονειρεμένα...
Κάπου στο βάθος του μυαλού μέσ'το βυθό της σκέψης
εκεί θα 'μαι και γω μνήμη αλησμόνητη,
φεγγάρι αχνό, θολό, κρυμμένο μέσ'τα σύννεφα που πλέξαν οι ελπίδες...
Νύχτες αμαρτωλές, βράδυα αξημέρωτα, μέρες γαλήνιες...
Μόνος δεν θα είσαι, γιατί μόνο δεν θα σ'αφήσω
Γιατί έμαθα και γω να ζω στην αγγαλιά σου,
να αναπνέω από τα φιλιά σου, να μην μπορώ χωρίς τη μιλιά σου...
Ανόητη αγάπη, το πιο εθιστικό ναρκωτικό!
Και αν ακόμα περάσουν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια
και με ξεχάσεις και τα μονοπάτια μας χαράξουν άλλους δρόμους



(και κάπου εδώ τελείωσε το παραμύθι...Με πήρες τηλέφωνο να με χωρίσεις. Επειδή ήσουν ανίκανος να συγκρατήσεις το θυμό σου, να κατηγορήσεις τον εαυτό σου, τον πραγματικό "φταίχτη". )


Σε ευχαριστώ, αγγελέ μου που με έστειλες στην κόλαση.#

Αντίο, λοιπόν. Και θα συνεχίσω να ζω στην χώρα μου, γιατί εκεί περνάω καλά.
Και γιατί εσύ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ Π Ο Υ Θ Ε Ν Α_



http://youtu.be/dGdc6nLfx4Q