S&M

Μαζοχισμός

1. η σεξουαλική διαστροφή κατά την οποία ο πόνος γίνεται πηγή ηδονής
2. η ιδιότητα μερικών ανθρώπων να αντλούν ευχαρίστηση από οδυνηρές καταστάσεις

(από βικιλεξικό)

Όχι δεν πρόκειται να αναφερθώ στο πρώτο είδος του μαζοχισμού, πιστεύω ότι ένα "απαγορευμένο" σάιτ θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο για την ενημέρωσή σας περί αυτού, καθώς επίσης θα σας παρείχε και πολλά βοηθητικά παραδείγματα.

Σε αυτό το πόστ σκοπεύω να αναφερθώ στη σκοτεινή δύναμη που μας ελκύει να παραμείνουμε προσκολλημένοι σε καταστάσεις ή πρόσωπα που μας πονάνε.
Μπορεί να μην μας ευχαριστεί να παραμείνουμε στις διάφορες οδυνηρές καταστάσεις που στέκονται εμπόδια στην ευτυχία μας, ωστόσο ακόμα και αν γνωρίζουμε το οτι εάν καταφέρουμε να ξεφύγουμε απο αυτά τα πρόσωπα που μας πονάνε με τον ένα η τον άλλο τρόπο, δεν θέλουμε να ξεφύγουμε.
Και γιατί γίνεται αυτό;
Γιατί έχουμε αισθήματα.
Λυπάμαι και εγώ που δεν είμαι μία αναίσθητη μουλάρα, που θα αδιαφορούσε για το άτομο σου και θα σε είχε σαν σκυλάκι να τρέχεις πίσω απο τα φουστάνια της.
Λυπάμαι που άτομα σαν και εσένα σιγά σιγά με αναγκάζουν να μετατραπώ σε μία εγωκεντρική σκύλα που φοβάται να αγαπήσει για να μην πληγωθεί.
Λυπάμαι που είμαι τόσο ηλίθια και ανέχομαι κάθε καπρίτσιο σου.
Λυπάμαι που ακόμα δεν έχεις καταλάβει το πόσα έχω κάνει εγώ για σένα.
Δεν μετανιώνω που "σε αγάπησα".
Γιατί "μαζί σου" πέρασα υπέροχα.
Με έκανες να νιώσω ξεχωριστή, πιο δυνατή, ότι έχω ένα άτομο που θα με ακούσει ότι και αν έχω να πω, που νοιάζεται για μένα, που μου έλεγε όμορφα πράγματα και ήξερε πάντα πως να με ηρεμήσει ,πότε να μου μιλήσει και πότε όχι.
Και όλα αυτά γιατί;
Για να μου φερθείς έπειτα σαν να είμαι κάποια του δρόμου;
Με ποιο μαμημένο δικαίωμα έρχεσαι εσύ και μου διαλύεις τη ψυχολογία και τον εγωισμό;
Και μάλιστα χωρίς κάποιο ουσιαστικό λόγο;
Το λάθος μου ήταν που ενδιαφέρθηκα για εσένα;
Και απλά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο είμαι ακόμα εδώ...
Νιώθω σαν να περιμένω ένα τρένο που έχει φύγει και σαν να έχασα κάτι πολύτιμο που δεν το εκτίμησα όταν το είχα, νιώθω ότι φταίω εγώ για όλα.
Όχι ότι περιμένω να το δεις, εξάλλου ο μόνος που σε νοιάζει είναι ο "υπέροχος" εαυτούλης σου και η καλοπέρασή σου. Εύχομαι όμως να καταλάβεις ότι πλέον έμεινες χωρίς λόγο ύπαρξης. Είχες πει ότι ο λόγος ύπαρξής σου είναι να κάνεις τους άλλους χαρούμενους.
Μάθε λοιπόν ότι εμένα δεν με έκανες χαρούμενη.
Γιατί μου άνοιξες τις πύλες σε έναν υπέροχο κόσμο και έπειτα με πέταξες έξω, σαν να μην χωρούσα πλέον εκεί.